Ճամփորդական պատրաստություն

Կայանի ուղու պատերը պատված են մոխրագույն գազգան մարմարով, իսկ երթուղու պատերի վերին մասում բաց է թողնվել արևի լույսի համար։ Նաև ուղու պատերին կան դեկորատիվ սյուներ՝ ուղղահայաց ցցված գծեր՝ զարդարված բարդ, երբեք չկրկնվող զարդանախշով (ընդհանուր առմամբ՝ մոտ 20 տարբեր նախշերով)։

Դուրս եկեք երեք գիծ շարժասանդուղքով դեպի ներքև լանջով, որը տանում է դեպի ընդարձակ ստորգետնյա տոմսարկղ՝ ռոտոնդայի տեսքով, այնուհետև դեպի Թամանցիների փողոցի վերգետնյա ութանիստ նախասրահ: Ելքի դիմացի հարթակի դահլիճի ծայրը զարդարված է քանդակագործ Լ. Վարդանյանի «Աշխատանքի ձոն» խորաքանդակով։

Նախագծի անվանումը «Վոկզալնայա» էր ( հետագայում անվանափոխվեց Սասունցի Դավիթ անվանմամբ) ։ Հովանոցն ապահովված է բազմանկյուն սյուների մեկ շարքով: Կայանի առաստաղը զարդարված է հատվող գծերով, որոնք հիշեցնում են Դավթի աստղը։

Կայարան՝ զարգացող երթուղով. 3 շրջադարձ, ծանծաղուտով ելք և երկաթուղով միակողմանի ճյուղ:

Հանրապետության հրապարակ

Կայարանի մուտքը սկսվում է «ստորգետնյա բակի տանիքով»՝ սալապատված կարմիր հրաբխային տուֆով, փոքր-ինչ դուրս ցցված ճանապարհի վրայով, որի կենտրոնում 30 մետր տրամագծով անցք է՝ պատրաստված ութ թերթիկ վարդյակի տեսքով։ Երեք աստիճաններ փողոցից իջնում ​​են ստորգետնյա բակ։ Տանիքի նկատմամբ բակի «խորությունը» 4,2 մետր է, չափերը՝ 60 × 60 մետր։ Կենտրոնում <<քարե աման>> է՝ տանիքի անցքի ձևով։ Հզոր շատրվանը, որը տեսանելի է նույնիսկ հարակից ավտոճանապարհի միջտեղից, բաբախում է ամանի կենտրոնից։

Երբ կայարանը բացվեց, այն կոչվեց «Սարալանջի», ինչպես այն փողոցը, որի վրա այն գտնվում է։ 1983 թվականին փողոցը և մետրոյի կայարանը վերանվանվել են ի պատիվ մարշալ Իվան Խրիստոֆորովիչ Բաղրամյանի (Խորհրդային նշանավոր զորավար, երկու անգամ ԽՍՀՄ հերոս, ով մահացել է 1982 թվականին):Նախագծի անվանումն է՝ «Բարեկամության»։ Կայանը միջանկյալ է, առանց ուղիներ զարգացման։ Նախասրահը հագեցած է երեք ET-3 շարժասանդուղքով, որոնցից աջ և ձախ կան ելքեր դեպի փողոց։ Նախասրահի տակ մեքենայասենյակն է։

Առանձնահատուկ ուշադրության է արժանի նախասրահի դիզայնը՝ 6 մետր բարձրությամբ քառակուսի սենյակը 2,5 մետրով «գետնից ներքև»։ Պատերի «գետնի տակ» հատվածը ներսից երեսպատված է մոխրագույն փայլեցված գրանիտով, իսկ վերին մասը հավաքված է մետաղական կոնստրուկցիաներից և ապակեպատված ամբողջ պարագծով։ Կանգնած նախասրահում, ապակեպատման միջով, կարելի է տեսնել Սիրահարների այգու ծառերի կանաչապատ տարածքը։ Մարշալ Բաղրամյան պողոտայի կողմից նախասրահի վերին մասով անցնում է կամուրջ, որն ավարտվում է սանդուղքով այգում։ Կամուրջի կեսից կարելի է տեսնել շարժասանդուղքները և նախասրահը։

Բարեկամություն

Կայանի նախագծային անվանումն է Կիևյան։ Ստորգետնյա գավթի մեջ կա սպիտակ մարմարով երեսպատված օղակաձև սրահ։ Գավթի կողքերում կան մուտքեր դեպի գրասենյակային տարածք։ Նախասրահի տակ մեքենայասենյակն է։ Կայանը հագեցած է երեք ET-3 շարժասանդուղքներով։

Սպիտակ մարմարով շարված սյուները պահում են գլխավոր սրահի թաղածածկ առաստաղները։ Կայանի ողջ երկարությամբ առաստաղով սյուների միացումները զարդարված են դեկորատիվ դաջվածքով, որոնց վրա ամրացված են լյումինեսցենտային լամպեր։ Խաչաձեւ հատվածում սյուներն ունեն խաչաձևին մոտ ձև։ Կայանի ուղու պատերը երեսպատված են սպիտակ մարմարով, հատակը՝ մոխրագույն գրանիտով։

Սրահի հակառակ ծայրում տեղադրված է «Բարեկամություն» դեկորատիվ վահանակ, որի վրա ազգային հագուստով ռուս աղջիկը հաց ու աղ է տալիս հայուհուն, իսկ հայուհին ռուս աղջկան հյուրասիրում է խաղողով ու մրգերով։ Լուսավորության օգնությամբ վահանակը տեսողականորեն առանձնացվում է կայանի հիմնական մասից։