Նորից աշունը, և նորից դու

Ահա և ես, ու նորից դու․․․
Նորից աշնան պայծառ արև,
Աշնան քամի, դեղնա՜ծ տերև,
Նորից աշուն, ու ես և դու․․․

Նորից այսպես մի աշունի
Աշնան ոսկու ու արևի հետ,
Ինչպես քամին ու մի տերև
Պատահական հանդիպեցինք․․․

Նորից եկար դու շողի պես,
Դիպար հոգուն իմ նվաղած,
Հետո նորից հովի նման
Հայացք ձգիր ու հեռացար․․․

Բայց անգամ մեկ հայացքդ
Այնքա՜ն ջերմ էր ու հարազատ,
Որ բավ էր կյանքս ու աշունը
Գարունի փոխելու համար․․․

Դու հեռացար հեռու՜- հեռու՜,
ՈԻ արթնացրիր քեզանից հետո,
Ցավոք, արդեն անցյալ, բայց
Ջերմ ու բարի հիշողություն․

Աշուն

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Երբ տերևներն են խշշում,

Երբ անտառի մութ խորքում,

Ոսկի հեքիաթն է տիրում:

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Տերևաթափ ու շրշյուն,

Երբ սարերի բարձունքում,

Անվերջ մշուշ է տիրում:

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Թավ անձրևի մի հնչյուն,

Երբ ամեն մի անկյունում,

Քամին երգեր է հյուսում,

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն:

09.09.2016թ.

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Երբ տերևներն են խշշում,

Երբ անտառի մութ խորքում,

Ոսկի հեքիաթն է տիրում:

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Տերևաթափ ու շրշյուն,

Երբ սարերի բարձունքում,

Անվերջ մշուշ է տիրում:

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Թավ անձրևի մի հնչյուն,

Երբ ամեն մի անկյունում,

Քամին երգեր է հյուսում,

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն:

09.09.2016թ.

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Երբ տերևներն են խշշում,

Երբ անտառի մութ խորքում,

Ոսկի հեքիաթն է տիրում:

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Տերևաթափ ու շրշյուն,

Երբ սարերի բարձունքում,

Անվերջ մշուշ է տիրում:

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Թավ անձրևի մի հնչյուն,

Երբ ամեն մի անկյունում,

Քամին երգեր է հյուսում,

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն:

09.09.2016թ.

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Երբ տերևներն են խշշում,

Երբ անտառի մութ խորքում,

Ոսկի հեքիաթն է տիրում:

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Տերևաթափ ու շրշյուն,

Երբ սարերի բարձունքում,

Անվերջ մշուշ է տիրում:

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Թավ անձրևի մի հնչյուն,

Երբ ամեն մի անկյունում,

Քամին երգեր է հյուսում,

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն:

09.09.2016թ.

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Երբ տերևներն են խշշում,

Երբ անտառի մութ խորքում,

Ոսկի հեքիաթն է տիրում:

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Տերևաթափ ու շրշյուն,

Երբ սարերի բարձունքում,

Անվերջ մշուշ է տիրում:

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Թավ անձրևի մի հնչյուն,

Երբ ամեն մի անկյունում,

Քամին երգեր է հյուսում,

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն:

09.09.2016թ.

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Երբ տերևներն են խշշում,

Երբ անտառի մութ խորքում,

Ոսկի հեքիաթն է տիրում:

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Տերևաթափ ու շրշյուն,

Երբ սարերի բարձունքում,

Անվերջ մշուշ է տիրում:

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն,

Թավ անձրևի մի հնչյուն,

Երբ ամեն մի անկյունում,

Քամին երգեր է հյուսում,

Աշուն եմ ուզում, խոր աշուն:

09.09.2016թ.

Ցուրտ Աշունը

Համո Սահյան Աշուն

Աշնան օրերն են հասել,
Իջել  է ամպը սարին,
ԵՎ հրաժեշտ է ասել
Կռունկը մեր աշխարհին։

Բարդին էլ չի սոսափում
Արագիլի թևի տակ,
Դեղին թերթեր է թափում
Առվակի մեջ կապուտակ։

Կարմիր խարույկ է կարծես
Ծեր տանձենին անտառի,
Թվում է, թե մոտ վազես,
Ձեռք ու ոտքդ կվառի․․․
Ք         ՝էամին շատ էր թափառել,
Պարապ-սարապ, թևը կախ,
Բայց արդեն գործ է ճարել,
Տեսեք, ինչքան է ուրախ։

 

Առաջադրանքներ՝

Որ քամին գործ չուներ ու պարապ էր մնացել:

  1. Գրի՛ր1.Փորձի՛ր ինքդ վերնագրել բանաստեղծությունը։

Ցուրտ Աշունը

  1. Բանաստեղծությունից դուրս գրի՛ր քեզ առավել դուր եկած հատվածը և, թե աշունն ինչպիսի՞ն է:

Ցուրտ, անձրևոտ, խոնավոտ, արևոտ:

  1. Թվերը գրի՛ր տառերով:

32-երեսուն երկու

44- քարասունչորս

56-հիսունվեց

18-տասնութ

76-յոթանասունվեց

85-ուսունհինգ

29-քսանինը

67-վացունյոթ

91-ինսունմեկ

 

 

 

 

 

Ավելացնել գ կամ ք

Աղանը բոլոր ծառերը գույնզգույն զգեստեր են հագնում: Միայն եղեվնին չի փոխում իր կանաչ հագուստը:

Գիշերվա սառը քամին օրորում է ճյուղերը և փոքրիկ տերևները սվսվալով իրենց երգն են երգում: